ناخواسته دارای تعطیلاتی شده‌ایم که چه بخواهیم و چه نخواهیم ما را خانه‌نشین کرده است بنابراین باید تصمیم بگیریم برای شرایط جدید، مدیریت جدید داشته باشیم. این مدیریت نه تنها شامل خودمان که به دیگر اعضای خانواده نیز تسری پیدا می‌کند و همگی باید در این مسیر به هم کمک کنیم.

در شرایط جدید باید روش کار را عوض کرد، چه کارهایی که تاکنون انجام نمی‌داده‌ایم اکنون باید انجام دهیم یا کارهایی که تا الان انجام می‌داده‌ایم اکنون باید ترک کنیم. پس به یک برنامه‌ریزی جدید نیاز داریم. در این برنامه‌ریزی ۳ گزینه نباید به هم بخورد یا دچار بی‌نظمی شود: خواب، تغذیه و تحرک.

اینکه خواب کافی و درست باشد، نه کم و نه زیاد و در ساعت مناسب انجام شود یعنی اینکه شب‌ها دیر نخوابیم و از آن طرف تا ظهرخواب باشیم. تغدیه مناسب با ویتامین‌های کافی داشته و بی‌تحرک و منفعل هم نباشیم. اگر این ۳ اصل را رعایت کنیم، می‌توانیم هر تغییری را به‌راحتی پذیرا بوده و مدیریت کنیم.

در این شرایط، رسانه‌ها تلاش می‌کنند وقت ما را بیشتر پر کنند اما یادمان نرود کارهای مفیدی ازجمله کتاب خواندن، درس خواندن وخرده‌کاری‌هایی که همیشه دنبال زمان مناسب برای انجام دادنشان بودیم را نباید فراموش کنیم. پس ابتدا باید یک فهرست تهیه کنیم؛ فهرستی از همه کارهایی که می‌خواستیم یک زمان انجام دهیم اما فرصتش پیش نمی‌آمد.

سپس در نخستین فرصت انجام یکی از این کارها را شروع کنیم. گاهی فهرست کارهای عقب افتاده‌مان را می‌نویسیم دریغ از اینکه آنها را اجرا کنیم بنابراین باید زمان‌بندی مشخصی را برای کارهایمان تعیین کنیم. برای کارهای جاری و روزمره‌مان، زمان ثابتی را در نظر بگیریم مثل کتاب خواندن یا کلاس‌های آموزشی؛ اگر قرار باشد هر کاری را در هر زمان که فرصتش پیش آمد و یا حوصله‌اش بود انجام دهیم، به‌طور قطع آن را انجام نخواهیم داد.

دیگر اینکه اعتیاد به گوشی و رسانه می‌تواند از انجام خیلی از فعالیت‌های مثبت و مفیدی که می‌توانیم انجام دهیم، جلوگیری کند. دیدن و خواندن اخبار مداوم و تماشای پشت سر هم فیلم را کنار بگذاریم. اطمینان داشته باشید با رسیدگی بهتر به سلامت خودمان و داشتن خواب خوب و تحرک و ورزش، می‌توانیم هم از شرّ ویروس کرونا در امان باشیم و حتی اگر مبتلا شدیم با نشانه‌های ضعیف‌تر آن و با روحیه بالاتر بهبود پیدا کنیم و هم اینکه از این فرصت استفاده بهینه ببریم و آن را به یک فرصت طلایی تبدیل کنیم.

از شنبه شروع می‌کنم!

این جمله را زیاد شنیده و گفته‌ایم که این کار را از فلان روز یا تاریخ شروع می‌کنم و به‌راستی که هیچگاه هم آن را انجام نمی‌دهیم. چرا؟ از زمانی‌که کارها را عقب می‌اندازیم و فاصله بین زمان تصمیم و انجام کار افزایش پیدا می‌کند، اضطراب زیادی را تجربه می‌کنیم و آن باعث می‌شود که نتوانیم برای انجام کارمان برنامه‌ریزی کنیم.

اینکه بخواهیم برای انجام کاری تصمیم بگیریم یا نه، اضطراب می‌گیریم و در نتیجه کارمان را عقب می‌اندازیم. دیگر اینکه احساس کنیم در کاری شکست می‌خوریم و این باعث اضطراب ما و عقب انداختن کاری می‌شود که می‌خواهیم انجام دهیم.

کمال‌گرایی منفی هم مانع انجام کار می‌شود؛ چگونه؟ کاری را که می‌خواهیم انجام دهیم آنقدر بزرگ می‌کنیم یا می‌گوئیم که باید آن را کامل و درست انجام دهیم که باعث می‌شود اضطراب ما زیاد شود و نتوانیم آن کار را انجام دهیم.

حال چطور اضطراب را تحمل کنیم؟ برای روبه‌رو شدن با اضطراب و مقابله با آن چند راهکار پیشنهاد می‌شود: نخست اینکه هدف از انجام کار را تعیین کنیم، کار بزرگ را به چند کار و هدف کوچک تقسیم کنیم، همیشه سنگ بزرگ نشانه نزدن است، هدف باید متناسب با توانایی باشد و در نهایت اینکه هرچه را باعث حواس‌پرتی‌مان می‌شود از دسترس دور کنیم. اکنون و در روزهایی که فرصت بیشتری در اختیار داریم می‌توانیم با مدیریت زمان، خیلی از کارهای عقب‌مانده را انجام دهیم و برای این منظور باید از کارهای خرد و کوچک آغاز کنیم.

چرا به هم می‌ریزیم؟

در این روزها و باتوجه به مشکلاتی که از هر سو به سمت ما شلیک می‌شود مانند نگرانی درباره سلامتی، معیشت و اقتصاد و آینده خانواده‌مان، اتفاقاتی در درونمان می‌افتد که روی ذهنمان اثر می‌گذارد و نگرانمان می‌کند. پس چگونه باید این بخش از نگرانی‌ها را در دوران کرونا مدیریت کرد تا مقدار زمانی که در اختیار داریم صرف دغدغه‌هایی نشود که جلوی انجام کارهای مهمتر، اساسی‌تر و ماندگارتر را بگیرد؟

باید این حقیقت را در نظر گرفت هر زمان مشکلی پیش می‌آید و ما چیزی را از دست می‌دهیم، باید سوگ آن را برگزار کنیم چراکه آن از دست دادن، غم و ناراحتی دارد. به هر حال بروز هر مشکلی روی بخشی از روانمان دست می‌گذارد و البته کمکی که می‌کند این است که ضعفمان را به ما نشان می‌دهد. پس آنچه در اینجا اهمیت پیدا می‌کند، کنترل است.

به‌طور قطع چون با ابهام کنار نمی‌آییم و نمی‌توانیم به راحتی آنچه را از دست می‌دهیم، بپذیریم این موضوع کمک می‌کند تا خود را بیشتر بشناسیم. این دوران، فرصت خوبی برای خودکاوی است و نباید به‌راحتی آن را از دست داد و سهل‌انگارانه از کنارش گذشت.

تعطیلات کرونایی خود را مدیریت کنیم و از آنچه سلامتی، حال و آینده ما را تهدید کرده است، فرصت بسازیم.

دانش پورشفیعی